Nou, dat ging vlot, of niet? Maladiva kwam voldaan de balzaal op de tweede verdieping binnen. Ik heb de bezoekers netjes ontvangen, zodat ze geen argwaan kregen.
Mooi, mooi, mooi, zei Perfidus tevreden. Kijk, zo doe je dat dus, stelletje wormen. Neem een voorbeeld aan Maladiva. Zij weet tenminste hoe je een opdracht uitvoert. Het is van het grootste belang dat niemand te weten komt dat hier vampiers verblijven. Ludovicus mag ons onder geen beding vinden.
Gelukkig heeft die vaas ons niet verraden, Uwe Geschifte Wreedheid, zei Maladiva. Ik heb ze een smoesje op de mouw gespeld over een kat. Welke idioot heeft trouwens die vaas omgegooid?
Perfidus wees naar een ton in een hoek van de kamer. Brutus. Ik heb hem als straf voor een uurtje met een steen om zijn hals in een ton met water gezet. Dat zal hem leren. Wie waren jouw gasten? Dorpelingen? Hij nam een grote slok Vambier.
Een of andere professor uit Boekarest, antwoordde Maladiva. Marcus heette hij. Hij is bezig met een onderzoek naar het ontstaan van vampierlegenden. Hij logeert samen met zijn kleinkinderen in het dorp. Kijk. Ik heb zoals gewoonlijk stiekem enkele fotos genomen.
Perfidus pakte haar mobiel en verslikte zich zo erg dat het Vambier uit zijn neusgaten spoot. WAT? brulde hij. LUDOVICUS! Ludovicus was hier en je hebt hem zomaar laten gaan? Door Ludovicus en die snertkinderen zitten we in deze ellende! Zij hebben ons in Egypte met de Spiegel van Toetan-Thep verslagen! Hij hapte even naar adem. En je hebt hen laten GAAN!?
Ik… ik… ik… stamelde Maladiva. Alsof er een kraan opengedraaid werd, rolden dikke tranen over haar gezicht. M… maar hij zei dat hij Marcus heette. Ze begon hartstochtelijk te huilen.
Die krokodillentranen zullen je niet redden, stommeling, schreeuwde Perfidus. Wacht maar eens. Hij pakte een lijvig, zwart boek en smeet het open. Een strafje uit het Kolos zal je wel leren! Ik had uitdrukkelijk gezegd dat die drie onze grootste vijanden zijn!
M… ma… maar ik wist helemaal niet wie die lui waren. Ik ben nog maar enkele maanden vampier. Hoe kon ik weten… snotterde Maladiva. Hij… hij zag er uit als een normaal mens.
Omdat hij een Grootmeester is! Dat weet je toch!
Achter in de kamer klonk er een zachte piep. Dokus maakte zich zo klein mogelijk en deed een stapje naar achteren.
Maladiva viel op haar knieën voor Perfidus. Ik had die Marcus – euh – Ludovicus nog nooit gezien.
Leugens! riep Perfidus. Dokus heeft aan iedereen een affiche gegeven met hun fotos! Je wist best hoe zij eruit zagen! Zij…
Maar-wacht-eens-even… zei Perfidus dreigend. Hij klemde zijn kaken op elkaar.
Dokus was geruisloos op de tippen van zijn tenen naar de deur geslopen.
En waar ga jij naar toe? siste Perfidus.
Nou, Uwe S… Sissende Bl… Bloederigheid, stotterde Dokus. Ik… ik wilde even een luchtje gaan scheppen. Ik…
Heb jij Maladiva die fotos gegeven? vroeg Perfidus zo kalm mogelijk.
Ik denk het haast wel, fluisterde Dokus. Hij dacht diep na en fronste zijn voorhoofd.
Neem rustig je tijd, zei Perfidus. Zijn mondhoek trilde onheilspellend.
M… Misschien ben ik het toch een… een heel klein beetje vergeten, hakkelde Dokus. Ik was heus wel van plan om… Hij haalde een verfomfaaide affiche uit zijn binnenzak. K… kijk maar. Hij gaf het aan Maladiva. Alsjeblieft, Juffrouw Maladiva…
Als bij toverslag hield Maladiva op met wenen. Ze staarde Dokus triomfantelijk aan en grijnsde haar spierwitte tanden bloot. Ik had u het nog zó gezegd, Uwe Heilige Heiligheid. Zij… Ze wees beschuldigend naar Dokus, Spartacus, Bifidus en Alfredus. Zij moeten mij niet omdat… omdat ik een meisje ben.
Een meisje? Een buitengewoon lelijk en oud wijf zul je bedoelen, fluisterde Spartacus.
Ja-ja-ja... Perfidus wreef vermoeid in zijn ogen. Dat verandert de zaken natuurlijk een beetje, nietwaar Dokus?
Dokus slikte. Hij wist dat hij de klos was.
Dan heb ik een mooie straf voor jou. Perfidus las hardop:
Vampiers die ongehoorzaam zijn en dingen vergeten,
Worden met stroop ingesmeerd, van top tot teen
En dan op de grond vastgebonden, meteen,
Om door duizenden mieren te worden gebeten.
Straf 222: STROOP EN MIEREN! bulderde Perfidus.
Niet de MIEREN, Uwe Originele Rottigheid. Ik ben allergisch voor insectenbeten en… en… ik heb al zon zwakke huid en… en… en… Dokus begon zó hard te beven dat zijn brilletje kletterend op de grond viel.
Uit mijn ogen met die randdebiel. Voer zo snel mogelijk de straf uit en kom onmiddellijk terug! We moeten nieuwe plannen maken!
Maladiva, Alfredus, Bifidus en Spartacus lieten dat zich geen tweemaal zeggen. Ze stortten zich op de jammerende Dokus en sleepten hem naar buiten.
Een kwartiertje later stond het viertal terug in de kamer.
En nu de feiten op een rij, zei Perfidus streng. We hebben die snertkinderen en Ludovicus blijkbaar onderschat. Ze hebben ons wederom gevonden. Dit keer moeten we ze direct uitschakelen voor ze onze plannen dwarsbomen. Dat zou overigens niet de eerste keer zijn… voegde hij er boos aan toe. Dus dit gaan we doen. Vannacht verrassen jullie hen met een bezoekje. Ik ga naar de stad om uit te zoeken waar ze logeren.
Pffu… Dat weet ik allang, pochte Maladiva. Ze hebben het mij gewoon verteld. Ze zitten in herberg De Bloederige Vampier.
Mooi, mooi, mooi… Om middernacht gaat Operatie Tuinkabouter van start. Iemand enig idee waarom deze operatie zo heet? Perfidus keek om zich heen.
Omdat we onze vijanden met strijkijzers gaan bekogelen? vroeg Bifidus hoopvol.
Strijkijzers? vroeg Perfidus verbaasd.
Nou, u had toch gezegd dat de vampiers gingen terugstrijken? Had u niet in het Portugees gezegd de vampaaiers straaik bak of zoiets?
Perfidus keek Bifidus geïrriteerd aan. The vampires strike back! RUND! Dat is Engels en het betekent dat de vampiers zullen terugslaan! Dat we onze vijanden zullen vernietigen, vermorzelen, verpulveren, verbrijzelen!
Met strijkijzers? vroeg Bifidus.
NEEN! Het-heeft-helemaal-niets-met-strijkijzers-te-maken! gilde Perfidus.
Wat jammer nou, zei Bifidus met een beteuterd gezicht. Ik vond die strijkijzers net zon leuk idee.
Ik zweer je: als ik het woord strijkijzer nog éénmaal hoor, dan…
Gaan we het uitbeelden dan? Oh-oh-oh, wacht! Ik ben dol op uitbeelden! Daar ben ik toevallig heel erg goed in! Mag ik eerst? Bifidus klapte verrukt in zijn handen.
Perfidus werd witheet van woede. De stoom kwam uit zijn oren.
Oké, oké, u wint… zei Bifidus ontgoocheld. Zon goede imitatie van een strijkijzer heb ik nog nooit gezien. Perfidus ademde zwaar. Als ze Ludovicus en de kinderen uitgeschakeld hadden, zou hij Bifidus honderd strijkijzers laten opvreten. Iemand die nog wél iets zinnigs te zeggen heeft over de betekenis van Operatie Tuinkabouter?
Maar natuurlijk wel, O Geniale Heiligheid, zei Maladiva snel. Omdat we ze enkele kopjes kleiner gaan maken zodat ze zo klein als een tuinkabouter zijn?
Eindelijk iemand die zijn hersens een beetje gebruikt, zei Perfidus.
Maladiva kreeg blosje op haar wangen. Ze keek de anderen gemeen aan. Ik ben dan ook een meisje. Ik ben veel slimmer.
Al goed, al goed… Haal die idiote Brutus uit zijn ton en maak jullie klaar. Over enkele uren vertrekken we. Op de binnenplaats klonk een hartstochtelijk gebrul. Blijkbaar hadden de mieren Dokus gevonden.
En zeg ook tegen Dokus dat hij niet zon herrie maakt, snauwde Perfidus. Zo niet, dan laat ik ook nog eens een zwerm wespen los.